Η μέρα που λέγεται σήμερα

– Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, 1988.
– Ταχεία Βιέννη-Βουδαπέστη, μεσοπόλεμος.
– Παρίσι, ατελιέ καλλιτεχνών, δεκαετία του ’60.
– Υπερταχεία Βρυξέλλες-Παρίσι, 1999.
– Το πλοίο φτάνει στο λιμάνι του Ρεθύμνου. Ανατολή.

Νάταλι, Άλισον, Βέρθα, Αθηνά. Αριστερόχειρες, αφηρημένες, αδέξιες, αστείες. Η σκυτάλη της αφήγησης περνάει από τη μια στην άλλη. Και ταξιδεύουμε από πόλη σε πόλη, από δεκαετία σε δεκαετία. Άτακτα. Μπρος πίσω. Είκοσι ιστορίες.

Η μέρα που λέγεται σήμερα, είναι ένα άθροισμα στιγμών, που μοιάζουν να διασώθηκαν απ’ το φακό του φωτογράφου. Στιγμιότυπα του 20ού αιώνα, εν είδει αποχαιρετισμού: ένα αυστηρά προσωπικό πορτραίτο του, τρυφερό και διεισδυτικό. Όχι ιστορική τοιχογραφία, αλλά σκίτσο.
Με υπογραφή αριστερόχειρα.

€15.29

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)