Η παλαιότητα της νέας ελληνικής

Ἡ βασική ἰδέα πάνω στήν ὁποία ἑδράζεται τό παρόν βιβλίο εἶναι ἡ ἀμφισβήτηση τῆς μηχανιστικῆς δυτικῆς ἀντίληψης γιά τήν ἐξέλιξη. Ἐφ’ ὅσον ἐκ τῶν πραγμάτων ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ ἐξέλιξη ἑνός λεξιλογικοῦ τύπου δέν συνεπάγεται τήν ἐξαφάνιση αὐτοῦ ἀπό τόν ὁποῖο προῆλθε (πρβλ. τήν συνύπαρξη τοῦ «θέλω νά» καί τοῦ «θά») εἶναι καθ’ ὅλα δυνατό καί ἀναμενόμενο ἡ νεοελληνική νά διατηρῇ πρωτογενεῖς τύπους, παλαιότερους τῶν ἀττικῶν ἤ καί τῶν ὁμηρικῶν.

Ἀνοίγει, ἑπομένως, ὁ δρόμος γιά ἀναθεώρηση τῶν θεσφάτων πού ἔχουν καθορίσει τήν ἐθνική καί πολιτισμική μας συνείδηση, καί γιά τήν ἀνάδειξη τῆς ἐξέχουσας σημασίας τῆς γλωσσικῆς μας κληρονομιᾶς, γραπτῆς καί προφορικῆς, στήν προώθηση τῆς ἐθνικῆς ἀλλά καί πανανθρώπινης αὐτοσυνειδησίας.

€9.95

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)